Hierdie plasing bevat ʼn stel skyfies vir mense wat vir studente en naskoolse studente moet leer hoe om ʼn gevolgtrekking te skryf. Die skyfies bevat die inhoud van Skryf Afrikaans se plasings oor hoe om ʼn gevolgtrekking te skryf. Die skyfies is gratis en jy is vry om dit te gebruik. Ek vra wel dat jy, waar toepaslik, sal noem dat dit SkryfAfrikaans.com se inhoud is en dit veral sal aanbeveel vir vriende en kollegas wat ook kan baat by hierdie skyfies. Ek is beskikbaar vir terugvoer en navrae oor verdere inhoud. Ek hoor graag van jou! Hier kan jy my kontak.
Hier is ʼn paar uittreksels uit ʼn akademiese artikel. Dit is nie die volledige inleiding en gevolgtrekking wat bespreek word nie, maar slegs die dele van hierdie inleiding en gevolgtrekking wat noodsaaklik (en genoeg is) vir ʼn eenvoudige akademiese opstel (op skool/voorgraadse vlak). Die artikel wat bespreek word is Kotzé en Van Niekerk (2022) se artikel oor “nostalgiegedrewe advertensies in Suid-Afrikaanse tydskrifte”. Daar word baie tegniese terme en groot woorde gebruik in hierdie artikel. Moenie bekommerd wees as jy nie alles verstaan nie. Ons kyk na hóé daar geskryf is en nie wát daar geskryf is nie.
Die inleiding van Kotzé en Van Niekerk (2022)
Ons gaan eers kyk na die inleiding om die hipotese en die ‘padkaart’ te identifiseer en dan gaan ons kyk na die gevolgtrekking en hoe die gevolgtrekking hierdie hipotese en ‘padkaart’ verwoord en struktureer.
Hipotese (onttrek uit die inleiding uit):
“Hierdie ondersoek oor nostalgie as aandagpunt in gedrukte-advertensie-kommunikasie het ten doel om uit te brei op die bestaande (erkende) kategorieë nostalgiese verteenwoordiging (mense, artefakte en gebeurtenisse) soos deur Stewart (1984), Holak en Havlena (1992), Bessière (2013) en Vignolles en Pichon (2014) geïdentifiseer.” (Kotzé & Van Niekerk, 2022:3).
Die hipotese is dus dat gedrukte advertensies in Suid-Afrikaanse tydskrifte drie bekende eienskappe van nostagie bevat (“mense, artefakte en gebeurtenisse”) en nog ander wat Kotzé en Van Niekerk raaksien wanneer hulle in diepte gaan kyk na hierdie advertensies. Hierdie ‘ander’ eienskappe van nostalgie wat die skrywers ontdek, is dan die bydra wat hierdie artikel tot die studie van Suid-Afrikaanse media en die studie van nostalgie maak.
Die padkaart (onttrek uit die inleiding uit):
“Aan die hand van ’n ontledingsraamwerk in afdeling 6 van die artikel wat die kenmerke van advertensies as genre en die insigte uit die Sosiale Representasie-teorie (SRT) insluit, sal daar dan empiries toegevoeg kan word tot die bestaande kategorieë nostalgiese verteenwoordiging.” (Kotzé & Van Niekerk, 2022:3).
Die sinne wat die ‘padkaart’ bespreek gebruik werkwoorde soos “getoets”, “toegelig”, “ontleed”, “verwys”.
Die ‘pad’ wat hierdie skrywers gevolg het, en wat dan in hul inleiding beskryf word is om op twee maniere na Suid-Afrikaanse gedrukte advertensies te kyk. Die eerste manier is om uit te ken hoe die Sosiale Representasie-teorie ʼn mens sou kon help om die advertensies te verstaan en die tweede manier is om te kyk watter nuwe kenmerke hulle raaksien in verband met nostalgie en hoe dit in die advertensies voorkom. Omdat die kenmerke van advertensies (soos deur die Sosiale-Representasie-teorie verwoord) en die kenmerke wat hierdie skrywers raaksien baie kompleks is, word hulle nie ten volle hier genoem nie omdat dit slegs die padkaart is wat in die inleiding bespreek word.
Die gevolgtrekking van Kotzé en Van Niekerk (2022)
Uittreksel uit die gevolgtrekking:
“Aan die hand van die konseptuele ontledingsmodel in Van Niekerk (2021) is drie nuwe kategorieë nostalgiese merkers getoets en met voorbeelde toegelig. Die voorbeelde in drie nuwe kategorieë, naamlik fisiese voorkoms, tydsverloop en kultuurerfenis is volgens die ontledingsmodel in afdeling 6 ontleed deur spesifiek na bepaalde elemente (gelys b, c, d) van advertensiekommunikasie en na objektivering as deelteoretiese konstruk binne die Sosiale Representasie-teorie (SRT) te verwys. […] Hierdie ondersoek het wel die geldigheid van die konseptuele ontledingsmodel soos bespreek in Van Niekerk (2021) bevestig wat betref die bewese uitbreiding op die bekende kategorieë nostalgiese verteenwoordiging (mense, artefakte en gebeurtenisse) om nou ook fisiese voorkoms, tydsverloop en kultuurerfenis in te sluit.” (Kotzé & Van Niekerk, 2022:37).
ʼn Vergelyking tussen die inleiding en die gevolgtrekking
Let op hoe die gevolgtrekking begin met die ‘padkaart’ (teenoor die inleiding wat begin het met die hipotese) en dan terugverwys na die hipotese. Die sinne wat die ‘padkaart’ bespreek gebruik werkwoorde soos “getoets”, “toegelig”, “ontleed”, “verwys”. Die sin wat terugverwys na die hipotese verduidelik dat “[…] die geldigheid […] bevestig” is terwyl die hipotese in die inleiding gesê het dat die doelwit van die artikel was om dit te bevestig.
Die gevolgtrekking van jou opstel is veronderstel om ʼn spieëlbeeld van jou inleiding te wees. Jy kan ook aan jou inleiding en gevolgtrekking dink as die bookstutte (“bookends”) van jou opstel. Hierdie plasing gaan verduidelik wat hiermee bedoel word en hoe om jou gevolgtrekking te skryf na aanleiding van jou inleiding.
Die Universiteit van Arizone het ʼn webblad, Global Campus (Introductions and Conclusions, 2021). Hierdie webblad verduidelik hoe ʼn inleiding van ʼn gevolgtrekking verskil. Hulle gebruik die tregter-metode. Die tregter-metode is wanneer jy by die breedste konteks begin en werk na die mees spesifieke gegewens. Dis nou as jy ʼn inleiding skryf. Global Campus wys dat wanneer jy ʼn gevolgtrekking skryf draai jy die tregter op sy kop.
Die inleiding
ʼn Inleiding kan as volg voorgestel word volgens die tregter-metode:
As jy die plasings oor inleiding gaan lees, sal jy agterkom dat die inleiding van ʼn opstel hoofsaaklik bestaan uit die hipotese en die ‘padkaart’ van die opstel. Die ‘padkaart’ is die verskillende argumente wat jy in die opstel gaan voer om die hipotese te bewys. So word die inleiding dan gestruktureer:
Die gevolgtrekking
Die gevolgtrekking van jou opstel is veronderstel om ʼn spieëlbeeld van jou inleiding te wees.
Die struktuur van ʼn gevolgtrekking is die teenoorgestelde van die struktuur van ʼn inleiding:
In ʼn inleiding noem jy jou hipotese en verduidelik die ‘pad’ wat die opstel gaan volg. Met jou gevolgtrekking verduidelik jy wat die ‘pad’ is wat jou opstel gevolg het. Die ‘eindbestemming’ is dan jou hipotese wat as ʼn stelling geformuleer is:
ʼn Bespreek van ʼn voorbeeld van ʼn regte gevolgtrekking uit ʼn akademiese artikel uit is die plasing wat hierop volg.
ʼn Gevolgtrekking van ʼn akademiese opstel is die laaste paragraaf van die opstel. Dit is ʼn opsomming van wat jy in die lyf van jou opstel geskryf het en die argumente wat jy voer in jou opstel. As jou leser jou opstel se inleiding en gevolgtrekking gelees het, is hulle veronderstel om presies te weet waaroor jou opstel gaan. Nes jou inleiding, bevat jou gevolgtrekking ook geen nuwe informasie nie. Dit is slegs ʼn samevatting van wat jy in die res van jou opstel bespreek het en hoe jy jou hipotese bewys het.
Wat moet jy in gedagte hou wanneer jy ʼn gevolgtrekking skryf?
Wat is die ‘padkaart’ wat jou opstel volg? Jou gevolgtrekking moet jou leser herinner wat die ‘padstops’ is wat jy in die lyf van jou opstel maak. Jou gevolgtrekking moet vir jou leser weer die ‘padkaart’ opsom van jou opstel. Met ander woorde, jou gevolgtrekking moet ʼn opsomming wees van al die argumente wat jy in jou opstel bespreek het.
Wat is die hoofargument van jou opstel? Met ander woorde, wat was jou hipotese of jou “thesis statement” (wat jy ook in jou inleiding noem).
Het jy ʼn voorbeeld of ʼn voorbeeldteks bespreek bespreek in jou opstel? Noem hierdie voorbeeld in jou gevolgtrekking. Dit is tog een van die ‘padstops’ wat jy gemaak het.
As jy hierdie vrae kan beantwoord, is jy reg om jou gevolgtrekking aan te pak.
As jy hierdie vrae kan beantwoord, is jy reg om jou gevolgtrekking aan te pak. Jou gevolgtrekking is die spieëlbeel van jou inleiding. Daar sal ʼn volgende plasing wees oor hoe ʼn inleiding en ʼn gevolgtrekking verskil en wat hulle in gemeen het.
Let wel: Daar is ʼn verskil tussen ʼn gevolgtrekking en ʼn slot of samevatting. ʼn Gevolgtrekking is die laaste paragraaf van ʼn argumenterende opstel. Dit som op hoe jy jou hipotese bewys het. ʼn Slot of ʼn samevatting is slegs ʼn opsomming van dit wat bespreek is. Daar word nie iets nuuts geargumenteer of bewys in ʼn opstel wat ʼn slot of ʼn samevatting het nie.
Hoe skryf ʼn mens ʼn akademiese inleiding? Hoe verduidelik ʼn mens vir iemand hoe om ʼn akademiese inleiding te skryf? Hier is ʼn paar plasings wat op Skryf Afrikaans beskikbaar is:
Indien jy nog vrae het oor hoe om ʼn inleiding te skryf wat nie in hierdie plasings beantwoord word nie, voorstelle wil maak of foutjies raaksien, sal ek graag van jou wil hoor! Jy kan my hier kontak.
ʼn Penskets van ‘n kat wat ‘n potlood vashou deur Aletta Simpson
Skryf Afrikaans is ʼn skryfblog waarop daar onder meer in Afrikaans inhoud oor hoe om ʼn akademiese opstel te skryf, geplaas word. Kyk onder “Kategorieë” en kliek “Inleiding” om Skryf Afrikaans se Afrikaanse plasings te lees oor hoe om ʼn akademiese opstel te skryf. Indien jy voel jy wil nog lees oor hoe om ʼn inleiding te skryf, is hier ʼn paar plasings op Engelse webtuistes wat jy kan lees:
Grammarly – Hierdie bron het ʼn interessante invalshoek: Met jou inleiding moet jy die vraag “Hoekom moet ek hierdie opstel lees?” beantwoord.
Scribbr – Hierdie bron werk met die beginsel dat jou inleiding ʼn “hook” (inleidende sin), konteks, hipotese en “structure review” (die ‘padkaart’) moet bevat. Daar is ook ʼn lekker voorbeeld van hoe ʼn inleiding moet lyk.
Global Campus – Hierdie bron verduidelik die tregter-metode en verduidelik ook hoe om ʼn gevolgtrekking te skryf. Hier volg binnekort ʼn paar plasings op Skryf Afrikaans wat verduidelik hoe om die gevolgtrekking aan te pak.
‘n Penskets van ‘n kat met leesstof deur Aletta Simpson
Hierdie plasing bevat ʼn stel skyfies vir mense wat vir studente en naskoolse studente moet leer hoe om ʼn inleiding te skryf. Die skyfies bevat die inhoud van Skryf Afrikaans se plasings oor hoe om ʼn inleiding te skryf. Die skyfies is gratis en jy is vry om dit te gebruik. Ek vra wel dat jy, waar toepaslik, sal noem dat dit Skryfafrikaans.com se inhoud is en dit veral sal aanbeveel vir vriende en kollegas wat ook kan baat by hierdie skyfies. Ek is beskikbaar vir terugvoer en navrae oor verdere inhoud. Ek hoor graag van jou! Hier kan jy my kontak.
Hierdie plasing bevat ʼn inleidingwerksblad wat jy kan gebruik om jou te help om die inleiding van jou opstel te skryf. Dit is handig vir wanneer jy reeds jou navorsing gedoen het en reeds die lyf van jou opstel geskryf het. Met ander woorde, hierdie metode is vir skrywers wat hulle inleiding laaste skryf. Sien metode B van die plasing oor ʼn plan om ʼn inleiding mee aan te pak.
Indien jy ʼn opvoedkundige is, is hierdie ʼn handige werksblad om vir die studente te gee wat moet leer hoe om ʼn inleiding te skryf.
In die inleiding van jou akademiese opstel noem jy jou hipotese en jy noem dit wat jy in die lyf van jou opstel gaan bespreek (die padkaart van jou opstel). Jy gaan verduidelik wat jy nog gaan doen (in die “toekoms” van die opstel), maar jy wonder presies watter werkwoorde jy moet gebruik. Met ander woorde, “gaan” jy iets ondersoek “het” of “ondersoek” jy net iets? Moet jy in die toekomstige, verlede of teenwoordige tyd skryf in jou inleiding? Die kort antwoord is dat ʼn mens in die teenwoordige tyd skryf. Jy “gaan” nie iets ondersoek nie, jy “ondersoek” iets. Jy “gaan” nie iets in die lyf van jou opstel bespreek nie, jy “bespreek” iets. Hierdie plasing ondersoek die inleidings van ‘n akademiese artikel en bespreek in watter tyd daar geskryf is. (Let op hoe die vorige sin die teenwoordige tyd gebruik om te verduidelik wat jy nou in hierdie plasing gaan lees.)
Hierdie uittreksel kom uit die inleiding van Liebenberg (2022:282-283):
“Die chimeriese aard van groteske ornamente uit die Renaissance en Maniëristiese periodes word hier ondersoek met betrekking tot die manier waarop die grense wat normaalweg die menslike, dierlike, en plantkundige kategorieë duidelik afbaken, daardeur oorskry en ontbind word.
Die visuele ontleding van etlike kunsvoorwerpe uit hierdie periodes word verder belig deur ’n literatuurstudie wat, onder andere, verskeie benaderings tot die onderwerp uit die kunsgeskiedenis bespreek. Om redes wat te doen het met die geskiedenis van kunsgeskiedskrywing en verwante velde in die geesteswetenskappe, word die net wyer gegooi om sin te maak van bogenoemde verskynsel. Kunshistorici uit vroeër jare, soos die beroemde Heinrich Wölfflin (1864–1945), was geneig om universele patrone in die verloop van Westerse kunsgeskiedenis in te lees (Wölfflin 1915 [1923-uitgawe]; Gaiger 2002; Gaiger 2015; Newall 2015). Gedurende die 20ste eeu was daar, om verskeie redes, ’n groeiende neiging om sulke universele beginsels te verwerp. ’n Soortgelyke neiging was ’n algemene verskynsel in die geesteswetenskappe gedurende hierdie tydperk, en dit is tot ’n uiterste gedryf deur poststrukturalisme. Poststrukturalistiese antropoloë het byvoorbeeld die ontologiese geldigheid van etnografiese bevindings bevraagteken en aangevoer dat geen twee kulture dus met mekaar vergelyk kan word nie; dat sulke vergelykings bloot ’n manifestasie van Westerse imperialistiese arrogansie is. Maar so ’n radikale kulturele relativisme impliseer dat antropologie as ’n wetenskaplike veld tot niet verklaar moet word, want sonder veralgemenings gebaseer op vergelykende studie kan geen wetenskaplike gevolgtrekkings gemaak word nie (Gregor en Tuzin 2001:5). Hierdie geskiedenis het gelei tot ’n algemene vooroordeel teen vergelykende studie en universele in die geesteswetenskappe, met die gevolg dat byvoorbeeld kunshistorici geneig is om te fokus op die spesifieke kulturele en historiese konteks van hul onderwerp en wyer kulturele patrone te ignoreer. Sulke wyer patrone word gereeld sonder meer verwerp as blote toeval of ’n produk van die navorser se imperialistiese verbeelding (sien bv. Lincoln 2015:447, n 3).”
Wanneer daar in die inleiding van hierdie artikel wat hierbo aangehaal word, gepraat word van wat die skrywer van die artikel in die lyf van die artikel aangepak het, vind dit in die teenwoordige tyd plaas:
“…word hier ondersoek…”
“…word verder belig…”
“…word die net wyer gegooi…”
Wanneer daar na vorige ondersoeke deur ander akademici verwys word, vind dit in die verlede tyd plaas:
“Kunshistorici uit vroeër jare, soos die beroemde Heinrich Wölfflin (1864–1945), was geneig om…”
“Poststrukturalistiese antropoloë het byvoorbeeld die ontologiese geldigheid van etnografiese bevindings bevraagteken en aangevoer dat geen twee kulture dus met mekaar vergelyk kan word nie; dat sulke vergelykings bloot ’n manifestasie van Westerse imperialistiese arrogansie is.”
As daar verwys word na ondersoeke wat tans deur ander akademici gedoen word, is dit in die teenwoordige tyd. Let byvoorbeeld op die volgende aanhaling. Die teenwoordige tyd en die verlede tyd word gemeng afhangende van of daar na ondersoeke van die verlede of die hede verwys word:
“Hierdie geskiedenis het gelei tot ’n algemene vooroordeel teen vergelykende studie en universele in die geesteswetenskappe, met die gevolg dat byvoorbeeld kunshistorici geneig is om te fokus op die spesifieke kulturele en historiese konteks van hul onderwerp en wyer kulturele patrone te ignoreer.”
Jou inleiding is die eerste paragraaf van jou opstel, dit bevat ʼn hipotese en ʼn padkaart. Hierdie plasing gaan oor die inhoud van ʼn inleiding en hoe om dit te beplan. Hierdie plasing word in twee gedeel: (A) Hoe om ʼn inleiding te beplan voordat jy die res van jou opstel begin skryf het en (B) hoe om jou inleiding te beplan as jy alreeds die res van jou opstel geskryf het. Ek verkies dit om my inleiding te skryf as ek reeds die res van my opstel geskryf het, maar skryfstyle verskil en miskien verkies jy dit om jou inleiding te skryf voor jy die res van jou opstel aanpak.
(A) Hoe om ʼn inleiding te beplan voordat jy die res van jou opstel begin skryf het
Lewis Carrol het geskryf: “Begin at the beginning.” Hier volg ʼn plan om ʼn inleiding te beplan voordat jy die lyf van jou opstel skryf.
Stap 1:
Identifiseer jouhipotese. My voorbeeld-hipotese is: Katte is beter as honde.
Stap 2:
Vra jy jouself af hoekom jou hipotese waar is. Die vraag lyk so: Hoekom [hipotese]? Of in hierdie geval: Hoekom is katte beter as honde?
Stap 3:
Lys moontlike antwoorde op jou vraag (dit vorm jou moontlike argumente) om jou hipotese te staaf. Miskien het jy al oor hierdie onderwerp opgelees en sal jy maklik ʼn hele lys redes kan noem. Indien jy nog nie hierdie vraag kan beantwoord nie, is dit ʼn goeie idee om verder te gaan lees oor hierdie onderwerp. In die geval van ons voorbeeld sou ʼn mens die volgende argumente kon oorweeg (Let wel: hierdie is almal denkbeeldige argumente):
Katte is kleiner as honde.
Katte het ʼn sagter pels as honde.
Katte maak minder geraas as honde.
Katte eet minder as honde.
Katte hardloop vinniger as honde.
Katte het langer sterkte as honde.
Stap 4:
Identifiseer die argumente wat die mees oortuigend is. Maak seker dat daar ook vir hierdie (akademiese) bronne beskikbaar is. (Wanneer jy jou lyf van jou opstel skryf gaan dit jou baie help as daar bronne oor jou argumente beskikbaar is). Vir my voorbeeld identifiseer ek dan die volgende argumente:
ʼn Kat se pels is sagter as ʼn hond se pels.
ʼn Kat hardloop vinniger as ʼn hond.
ʼn Kat het ʼn langer stert as ʼn hond.
Stap 5:
Skryf ʼn inleidende sin (of twee). Dink in terme van ʼn tregter: van groot na klein. In die in terme van ʼn opstel beteken dit: van die breedste konteks na dit wat vir hierdie opstel ter sake is. Die inleidende sinne van my inleiding van my denkbeeldige opstel sal so iets wees:
Daar is ʼn eeue oue debat oor watter diere die beste troeteldiere maak [die breëdste konteks]. Katte en honde word dikwels met mekaar vergelyk [dit wat vir hierdie opstel ter sake is].
Stap 6:
Noudat jy die eerste sin van jou inleiding het, moet jy jou hipotese noem. Sien stap een. My hiposese is: Katte is beter as honde. Nou volg die padkaart van jou opstel. My padkaart is:
ʼn Kat se pels is sagter as ʼn hond se pels.
ʼn Kat hardloop vinniger as ʼn hond.
ʼn Kat het ʼn langer stert as ʼn hond.
Stap 7:
Kombineer jou inleidende sinne, jou hiptese en jou padkaart. My voorbeeld inleiding lyk dan as volg:
Daar is al ʼn eeue oue debat oor watter diere die beste troeteldiere maak. Katte en honde word dikwels met mekaar vergelyk. Hierdie opstel argumenteer dat kattebetertroeteldiereisashonde. Daar is verskeie redes hiervoor, maar drie van die hoofredes hoekom katte beter is as honde sluit die volgende in: Eerstens, het katte sagter pelse as honde en daarom is hulle meer aangename troeteldiere om aan te vat. Tweedens, kanhonde nie so vinnig soos katte hardloop nie. Katter is dus beter atlete as honde. Laastens, het katte langer sterte as honde.
(B) Hoe om ʼn inleiding aan te pak as jy reeds die lyf van jou opstel geskryf het
Soos ek aan die begin genoem het, is dit die metode wat ek verkies. Ek skryf dikwels een die lyf van my opstel en dan pak ek my inleiding aan. Die werksblad is ʼn gids wat jou help om hierdie metode te volg. Vir hierdie metode hou ek daarvan om ʼn bladsy byderhand te hou om op notas te maak.
Stap 1:
Lees elkeen van jou lyfparagrawe en som die hoofargument van elke paragraaf in een sin op. As jy ‘n papier langs jou het kan jy sommer dit op hierdie papier aanteken. Jy kan ook die werksblad op die volgende plasing gebruik. Dit is sommer ʼn goeie manier om seker te maak dat elkeen van jou paragrawe slegs een argument bevat. As ek my opstel reg geskryf het, behoort elkeen van my paragrawe die volgende te bespreek:
ʼn Kat se pels is sagter as ʼn hond se pels.
ʼn Kat hardloop vinniger as ʼn hond.
ʼn Kat het ʼn langer stert as ʼn hond.
Stap 2:
Identifiseer jou hipotese. My voorbeeld-hipotese is: Katte is beter as honde.
Stap 3:
Skryf ʼn inleidende sin (of twee). Dink in terme van ʼn tregter: van groot na klein. In die in terme van ʼn opstel beteken dit: van die breedste konteks na dit wat vir hierdie opstel ter sake is. Die inleidende sinne van my inleiding van my denkbeeldige opstel sal so iets wees:
Daar is ʼn eeue oue debat oor watter diere die beste troeteldiere maak [die breëdste konteks]. Katte en honde word dikwels met mekaar vergelyk [dit wat vir hierdie opstel ter sake is].
Stap 4:
Kombineer nou jou inleidende sinne, jou hipotese en jou padkaart om jou inleiding te vorm. Hier is hoe my inleiding dan sal lyk:
Daar is al ʼn eeue oue debat oor watter diere die beste troeteldiere maak. Katte en honde word dikwels met mekaar vergelyk. Hierdie opstel argumenteer dat kattebetertroeteldiereisashonde. Daar is verskeie redes hiervoor, maar drie van die hoofredes hoekom katte beter is as honde sluit die volgende in: Eerstens, het katte sagter pelse as honde en daarom is hulle meer aangename troeteldiere om aan te vat. Tweedens, kanhonde nie so vinnig soos katte hardloop nie. Katter is dus beter atlete as honde. Laastens, het katte langer sterte as honde.
Let op: In die voorbeeldinleiding hierbo by metode A en metode B maak ek gebruik van skakelwoorde en skakelsinne soos “Eerstens…”; “Tweedens…”; en “Laastens…”. Sien die vorige plasing oor die struktuur van ʼn inleiding om meer hieroor te leer.
Verwante plasings: Is jy nog onseker wat ʼn inleiding is? Het jy die hoofargument van jou opstel gekies, maar jy is nog onseker wat ʼn hipotese is? Sal ʼn inleidingwerksblad jou help om aan die gang te kom? Is jy op soek na nog leesstof oor inleidings?
Penskets van ‘n kat met ‘n padkaart deur Aletta Simpson
